Van Semerang naar Soerabaia

12 januari 1946.

Wij verheugden ons, in Augustus bij de vrede,
om gauw, heel gauw nu thuis te zijn!
Geen mens dacht toen nog aan dat nare staartje,
als toegift nog van als de oorlogspijn.

Steeds werd gezegd: “We zullen gauw vertrekken!”
toch hebben wij vijf maanden lang gewacht.
Toen haalde ons op twaalf januari,
de “Tegelberg”, die ons naar Soerabaia bracht.

’t Was geen prettig reisje onder in de ruimen,
op één gepakt als haring in een ton.
Men sliep op tafels, of er vóór, ernaast, erónder,
als je tenminste nog ’n plekje vinden kon.