Missiehuis in Java

In negentienhonderd tweeëndertig,
verrees ons eerste Missiehuis:
Pasóeroean met zijn Chineesjes!
Wie voelde zich bij die niet thuis!?

Batoe kwam drie jaartjes later.
Het werd genoemd een “paradijs”:
Klimaat en Missiearbeid samen,
te ruilen voor geen enkele prijs!

In al die jaren tot de oorlog,
werd hard gewerkt voor ’t heerlijk doel:
De ziel der heiden kind’ren redden,
men doopte er reeds ’n heleboel.

Maar toen kwam Nippons woest geweld:
Weg met de school, het kind, de kerk!
Zo werden slagen toegebracht,
aan ’t veelbelovend Missiewerk!

En daar klonk plotseling het bevel:
“De zusters morgen naar het kamp!”
Het afscheid van ons Missiehuis,
dat was voor ons een grote ramp!