Servies

Porcelein bestond niet meer,
er kwamen scherven keer op keer.
Men had al gauw een nieuw “servies”,
van blik. – al leek het eerst wat vies.

Ook dit ging toen alweer kapot,
elk gaatje moest dan dichtgestopt.
De Zuster pakte heel bedaard,
Neen, geen moeite werd gespaard.

‘n “Heel” blik werd weer weggezet,
de Zuster had dan even pret!
Maar zie, hoe één op wandel gaat,
en kijk eens naar het resultaat.

Daar wijst naar haar ’n kleine guit,
die schik heeft , daar het blik zo spuit.
Ze stopt het gat opnieuw maar weer,
met kaarsvet, lak of ander smeer.

Zou ze solderen eens zonder lood,
dan kreeg z’een  standbeeld levensgroot!

Dit standbeeld moet nou heus gesticht,
al is het steeds niet opgericht:
Met nangaka-sap kwam alles klaar,
plakte z’aard en hemel aan elkaar!