Darmo – Soerabaia

De “Tegelberg” bracht ons in goede richting,
de zeventiende kwamen wij in Soerabaia aan!
De stad was stil en leek wel uitgestorven,
we wisten niet, waar nu weer heen te gaan.

Er kwamen bussen die brachten ons naar kampen;
“Hotel Laarman” werd nu ons nieuw verblijf.
Twee dagen maar, en toen kwam een verrassing:
weer ingepakt! – het laatste kampbedrijf!

De Bisschop zelf, die kwam het ons vertellen:
We mochten in een klooster wonen gaan!
De ballingschap was bijna nu ten einde,
de negentiende kwamen wij op “Darmo” aan.

Hier wonen wij in ’t huis der Urselinen,
en wachten nu het einde rustig af.
Wij doen het werk bij kind’ren in de scholen
wat Gods Voorzienigheid ons hier gelukkig gaf.

En komen wij na deze troebele tijden,
terug in Batoe en Pasoeroean.
’t Geluk vermag geen pen dan te beschrijven,
dan dankt men God, zo goed men danken kan!