Van Malang naar waar?

9 Februari 1944.

De trein, die werd goed volgepropt,
aan alle kanten dichtgestopt!
Geen deur, geen raampje bood ons lucht,
in die benauwdheid werd gezucht.

De voorraad eten was gauw op,
de dorst die steeg al dra ten top!
Men kón niet zitten, mócht niet staan,
de wacht stond altijd klaar tot slaan.

Een reis van enige uren slechts,
werd door die wreedaards langgerekt.
Twee dagen en een nacht erbij,
genoot men van die kwellerij!

En wáár bracht ons de trein toch heen??
dat wist de machinist alleen!
Opeens werd grote angst gewekt:
Door een kier had men de zee ontdekt!

Zou men ons ontvoeren gaan? …
Of zou ons laatste uur nu slaan?? …
Een zwaar beproefde zuchtte maar:
“Dit kruis, o Heer, is toch te zwaar!”

Maar zwaarder kruisen wachtten al:
De hongernood, die volgen zal!! …