14-07-2019

Vergeten woorden

 

 

Vergaete Limburgse weurd.

Gaondewaeg, zoa in de loup van hiël väöl jaor, is ’t Limburgs “vernederlands”. Hiejdoor óntsjtónd d’r ummer mië “vergaete” Limburgse weurd. Veer kènne ze missjien nog waal, mer gebroeke ze ummer minder.

Zoa vroogte veer vreuger nog nao ‘ne babbelaer, mer hujerdaags (tiggewoordig) huër se ummer dèkser (sjteeds vaker) ’n sjnuupke; aafgeleid van ’t Nederlands: snoepje. En esse dan dae babbelaer heis gekrege dan waor se lekker aan ’t sjloeke. Ouch dit woord is al biej väöle vervange door sjnoep/sjnoepe. Mer de kèns ouch sjloeke door te drinke. Vroog se vreuger veur ’n sjloek limmenaat (=hauf tas frisj), dan waor d’r biej ós ’n versjil tösje doordewaekse limmenaat (aanleng- en priklimmenaat = gazeuse) en zóndesse limmenaat (sinas).

... dan sjrief mer plat!
Laes hiej ’t artikel in de Hulsberger

Wat se noe ummer minder huërs is dat de ouw luuj (ouwesj) ’n riemke (versje) opzègke um kinger get biej te bringe. Bleef se beveurbeeld miere (zeure) um dae limmenaat, dan zei de mam: Höbs te doosj? Gank nao vrouw woosj, die haet ’n hundje en pist dich in dien mundje. En dat waor ’t. Dan koos te dich ‘ne appel knatsje (in ‘ne appel biete). Heij se dan sjuus veur ‘ne angere de lètste weggegraaid, dan gings ‘m joedasse (plaoge) door te kreite (expres sjloes make). Soms woort dan óngerhandeld um dat te toesje (ruile) taege get angesj, of d’r woort zich get geënsjeld (ruzie gemaak) of getoekt (duje/houwe), pis tot (totdat) se ze gewatsjt/doorgelaote (sjlaeg) kreegs mèt de houte laepel. Gevolg: Bäöke (hule), pien aan de batse (echesjte) en nog ummer geine limmenaat.

 

De Hulsberger – jaargang 1 – editie 8 – oktober 2016

Wil ste mië weite euver de Limburgse sjpelling, kiek dan bv op Limburgse Sjpelling of op de Wikipedia: Sjepllingssjpiekpagina!

Helga Keulen

In 2001/2002 höb ich de Lièrgank Limburgs gevolgd dat georganiseerd woord door Veldeke en de Provincie Limburg. Sinds dae tied is de leefde veur de Limburgse Taal nog groater gewore. In 2016 haet de redactie van de Hulsberger mich gevraog um gastredacteur te zin veur de column: … dan sjrief mer plat. De sjtökke die ich gesjreve höb, kómme hiej allenèj langs. Ze gónt euver de Limburgse taal, ós dörp Hulsberg, ós Limburg of geweun get sjtómme kal.

Väöl plezeer mèt laeze!

 

Alle artikele op ’n riej
… dan sjrief mer plat!

 

Categorieën