Browsing tag: Jacques Keulen

   O grote God, o lieve heer. Na mijn aardse leven keer ik tot U weer. Bij deze wil ik U danken, dat ik mocht genieten, ...

   Er blijft geen plaats op deze aarde. U naderbij, dan waar Uw moeder U baarde. Al trekt u honderd maal de wereld rond, er blijkt ...

   Hard gewerkt om goed te kunnen leven, want er was heel veel te beleven. En ik wist, dat duurt maar een mum van tijd, dan ...

   O machtige natuur al duizenden jaren, de mensheid probeerde u steeds te evenaren. Nooit zal iemand dat gaan lukken, om u uit elkaar te rukken. ...

   Ben ik het nu alleen met ziekte, pech en pijnen? Neen hoor, ieder heeft zijn zorgen, ieder krijgt het zijne, is het vandaag niet, dan ...

   Toch nog veilig aangekomen, door mijn slaapwandeldromen. Ik liep de donkere aangegeven weg, een geplaveide doodlopende steg. Hier rust ik nu uit, na die zware ...

   Zorgeloos onschuldig, teder ooit geboren, nu zit ik in de put, tot over mijn oren. Hoe is het toch zo ver kunnen komen, dat ik ...

   Heb je alleen maar tegenspoed in ’t leven, ziekte of armoe, ’t is om ’t even. Iedere dag weer de zelfde strijd, dan duurt het ...

   Ze lachen u toe in de heldere nacht, ze stralen het uit in volle pracht. Dan mijmer ik, kon ik er maar eentje plukken, maar ...